کشف مولکولی که در ترشح انسولین نقشی محوری دارد
10 ژوئیه 2017- یک کشف علمی در مورد مکانیسم ترشح انسولین از پانکراس می‌تواند منجر به توسعه‌ی درمانهای جدیدی برای دیابت نوع 2 شود.
محققان سوئدی با استفاده از میکروسکوپهای پیشرفته توانستند پروتئینی را که نقش اصلی در فرایند ترشح انسولین در پاسخ به افزایش قند خون دارد، شناسایی کنند.
این کشف بسیار مهم می‌تواند به تولید کنندگان دارو برای ابداع درمانهای بهتر به منظور تقویت پانکراس برای ترشح انسولین بیشتر نسبت به داروهای موجود، کمک کند.
درحالیکه هم اکنون داروهایی نظیر سولفونیل اوره‌ها و گلینیدها به طور مستقیم بر تحریک ترشح انسولین تأثیر می‌گذارند، اما تأثیرات آنها می‌تواند بحدی شدید باشد که منجر به هیپوگلایسمی شود.
تاکنون مکانیسم ترشح انسولین از پانکراس بخوبی مشخص نشده است، حال یک تیم تحقیقاتی از دپارتمان بیولوژی سلولی پزشکی در دانشگاه اوپسالا به بررسی عمیق این فرایند پرداخته و به دقت یکی از مولکولهای شناخته شده‌ی کلیدی در این فرایند بنام آدنوزین مونو فسفات حلقوی (cAMP) را بررسی نموده است.
در تحقیقات پیشین مشخص گردید که مولکولهای cAMP توسط سلولهای بتا هنگامیکه فرد غذا می‌خورد تولید می‌گردند و ترشح انسولین را با اتصال به پروتئینی بنام Epac2A تسهیل می‌کنند.
اما محققان سوئدی با استفاده از تکنیک‌های پیچیده‌ی میکروسکوپی چرخه‌ای که حمل Epac2A را به مکانی که انسولین از آن نقطه آزاد می‌شود، بررسی کردند. در این مطالعه محققان همچنین کشف کردند که حجم Epac2A، کمیت ترشح انسولین را کنترل می‌کند.
این یافته‌ها نشان داد که مقدار تجمع Epac2A در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با افرادی که به این بیماری مبتلا نمی‌باشند، بطور قابل توجهی کمتر است.
محققان گفتند: ما نتیجه‌گیری نمودیم که Epac2A گرانولهای ترشحی را از طریق اتصال به دستگاه اگزوسیتوری کنترل می‌کند، اثری که از طریق تجمع پروتئین وابسته به cAMP در غشاء پلاسمایی افزایش می‌یابد. نتایج این تحقیق در مجله‌ی Diabetes، مجله‌ی انجمن دیابت آمریکا منتشر گردید.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2017/jul/study-reveals-molecule-behind-insulin-release-95162211.html